Υπηρεσίες

Υπερηχοτομογραφία περιφερικών νεύρων και μυών

• Μορφολογική μελέτη
• Δυναμική ανάλυση

ΥΠΕΡΗΧΟΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΩΝ ΝΕΥΡΩΝ
Η ιδέα της εξέτασης των περιφερικών νεύρων με υπερήχους ξεκίνησε ήδη τη δεκαετία του 1980, όμως η μέτρια ποιότητα των εικόνων που λαμβάνονταν με τις συσκευές εκείνης της εποχής δεν επέτρεψε την ευρύτερη κλινική εφαρμογή της μεθόδου. Αυτό άλλαξε τα τελευταία χρόνια γιατί με την εξέλιξη της τεχνολογίας των υπερηχοτομογράφων (ηχοβολείς υψηλής συχνότητας linear array, tissue harmonic imaging, spatial compound imaging) είναι πλέον δυνατή η μελέτη των περιφερικών νεύρων αλλά και των νωτιαίων ριζών με απεικόνιση υψηλής ανάλυσης ικανής όχι μόνο να διαχωρίσει με σαφήνεια τα όρια των νεύρων από τα γειτονικά όργανα (τένοντες, μύες, αγγεία, οστά) αλλά να διακρίνει και μικρότερα ανατομικά στοιχεία στο εσωτερικό των ίδιων των νεύρων (νευρικά δεσμίδια, ενδονεύριος συνδετικός ιστός). Ετσι πολλές συμπιεστικές , τραυματικές , φλεγμονώδεις και νεοπλασματικές παθήσεις των νεύρων διερευνώνται πλέον με τη βοήθεια των υπερήχων προσφέροντας υψηλής ποιότητας απεικόνιση σε ελάχιστο χρόνο, με πολύ χαμηλό κόστος, δυνατότητα πολλαπλών επανεξετάσεων για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου και χωρίς πόνο ή ενόχληση για τον ασθενή. Ειδικότερα στο επίπεδο του ιατρείου σχεδόν καθημερινά συναντά κανείς συμπιεστικές νευροπάθειες από παγίδευση (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, ωλένια νευρίτιδα, πάρεση κερκιδικού ή περονιαίου νεύρου) όπου το ηλεκτρομυογράφημα είναι ο κλασσικός τρόπος διάγνωσης. Στις περιπτώσεις αυτές η υπερηχοτομογραφία έχει αποδειχτεί ανεκτίμητο συμπληρωματικό βοήθημα γιατί προσφέρει ουσιαστικές πρόσθετες πληροφορίες όπως η ακριβής θέση της συμπίεσης, η φύση του ιστού που συμπιέζει το νεύρο, το μέγεθος του οιδήματος και η διαταραχή της εσωτερικής ηχοδομής του νεύρου. Τα δεδομένα αυτά βοηθούν το νευρολόγο να ορίσει τη φαρμακευτική αγωγή ή να προγραμματίσει τη φυσιοθεραπεία και στην περίπτωση που κριθεί αναγκαίο ο χειρουργός θα ανατρέξει στα δεδομένα αυτά για να σχεδιάσει την επέμβαση αποσυμπίεσης.

ΥΠΕΡΗΧΟΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ MYΩΝ
Πολλές κληρονομικές, αυτοάνοσες ή νευρογενείς μυοπάθειες προκαλούν διαταραχές στη φυσιολογική μυική μορφολογία, οι οποίες είναι ευδιάκριτες με τα σύγχρονα συστήματα υπερηχοτομογραφίας. Η ατροφία μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικά μετρώντας τη διάμετρο και τον αριθμό των μυικών δεσμίδων ενώ η διήθηση του μυός με λιπώδη ή συνδετικό ιστό αυξάνει την ηχογένεια (ο ιστός εμφανίζεται περισσότερο λευκός στην εικόνα). Η ηχογένεια μπορεί όχι μόνο να εκτιμηθεί με την εμπειρική οπτική παρατήρηση αλλά και να υπολογιστεί αντικειμενικά με τη χρήση ιστογραμμάτων gray scale. Η αυξημένη αιμάτωση του παρεγχύματος που χαρακτηρίζει πολλές φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες μυοπάθειες καταγράφεται με την έγχρωμη απεικόνιση ροής (color flow imaging). Επιπλέον οι υπέρηχοι έχουν τη δυνατότητα δυναμικής καταγραφής φυσιολογικών και παθολογικών μυικών κινήσεων. Οι δεσμιδώσεις, ένα είδος ακούσιων κινήσεων που εμφανίζονται συνήθως σε νευρογενείς μυικές παθήσεις, καταγράφονται πολύ αποτελεσματικότερα με τους υπερήχους παρά με το καθιερωμένο ηλεκτρομυογράφημα. Ακόμα και ασθενέστατες παθολογικές συσπάσεις (ινιδισμοί, μυοτονία) είναι πλέον δυνατό να εντοπιστούν τουλάχιστον στους επιφανειακούς μύες. Όλες αυτές οι μορφολογικές και δυναμικές πληροφορίες λειτουργούν σαν πυξίδα διαγνωστικού προσανατολισμού και ταυτόχρονα σαν γνώμονας για τη λήψη στοχευμένων θεραπευτικών αποφάσεων.

Μέτρηση πάχους οπτικού νεύρου

(για διάγνωση - παρακολούθηση ενδοκράνιας υπέρτασης)

ΥΠΕΡΗΧΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ
Η αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης είναι μια επιπλοκή που εμφανίζεται σε αρκετά νοσήματα και τραυματισμούς του εγκεφάλου. Είναι σημαντικό να διαγνωστεί έγκαιρα ώστε να περιοριστεί η νοσηρότητα και η θνητότητα στις περιπτώσεις αυτές. Δυστυχώς τα κλινικά συμπτώματα της υψηλής ενδοκράνιας πίεσης (π.χ. υπνηλία, διαταραχές μνήμης, αστάθεια βάδισης) συνήθως αργούν να εμφανιστούν και έτσι χάνεται πολύτιμος χρόνος. Επιπλέον τα συμπτώματα αυτά δεν είναι ειδικά, δηλαδή παρουσιάζονται και σε πολλές άλλες παθήσεις, δυσκολεύοντας τη διάγνωση για την οποία συνήθως απαιτείται είτε απεικόνιση του εγκεφάλου με αξονική ή μαγνητική τομογραφία είτε απευθείας μέτρηση της πίεσης με ενδοκρανιακό καθετήρα. Σημαντικά μειονεκτήματα στην περίπτωση της αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας είναι το πολύ υψηλό κόστος και η δυσκολία επανάληψης της εξέτασης για την παρακολούθηση της πορείας του ασθενούς. Η χρήση ενδοκρανιακού καθετήρα μέτρησης χρησιμοποιείται πρακτικά μόνο σε ασθενείς που βρίσκονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Τα τελευταία χρόνια όμως δόθηκε μια πολύ αξιόπιστη και οικονομικά προσιτή λύση στο πρόβλημα της διάγνωσης και της παρακολούθησης των ασθενών με υψηλή ενδοκράνια πίεση. Η εξέλιξη των συσκευών υπερηχοτομογραφίας υψηλής ανάλυσης επέτρεψε πολύ ακριβείς μετρήσεις της διαμέτρου του οπτικού νεύρου και των περιβλημάτων που το καλύπτουν. Το κάλυμμα του οπτικού νεύρου είναι ουσιαστικά μια ανατομική προέκταση της μήνιγγας και ο υπαραχνοειδής χώρος γύρω από το οπτικό νεύρο επικοινωνεί με τον υπαραχνοειδή χώρο του εγκεφάλου. Έτσι κάθε αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης στον εγκέφαλο προκαλεί διάταση στο περίβλημα του οπτικού νεύρου την οποία μπορούμε πλέον να μετρήσουμε υπερηχογραφικά. Διάμετρος του οπτικού νεύρου και των καλυμμάτων του μεγαλύτερη από 5,8 mm συσχετίζεται με ενδοκράνια πίεση τουλάχιστον 25 mmHg. Πρόσφατα η μέτρηση αυτή έχει γίνει ένα πολύ χρήσιμο καθημερινό διαγνωστικό εργαλείο και στο ιατρείο μου.